02
-Bu hikoya voyaga yetganlar uchun yozilgan. Agar voyaga yetmagan bo`lsangiz, iltimos hikoyani tark eting-
Agar bu hikoyaning birinchi bobini o`qimagan bo`lsangiz, avval birinchi bobdan boshlang:
Muallif:

II Bob

Ertasiga ertalab Diyorbek uyg`otdi. Ko`zimni ishqalab, zaryadkadan telefonimni olib, soatga qaradim. Soat sakkizga yaqinlashayotgan ekan. Xonamdan chiqib, vannaxonaga kirdim. Yuz-qo`limni yuzib, mexmonxonaga kirdim.
-Assalomu alaykum, -dedim, ichkariga kirarkanman.
-Va alaykum assalom, -dedi kelinoyim. -Keling, Sardorbek, yaxshi yotib turdingizmi?
-Rahmat, mazza qilib uxladim, -dedim. Dilnoza yana meni yoniga chaqirdi. Men indamay uning yoniga o`tirdim.
Chamasi, ular nonushta qilib bo`lishgandi. Lekin dasturxonga birov tegmagandek edi. Dilnoza piyolaga choy quyib, uzatdi.
-Sardorbek, nonushtadan keyin sizga bir xizmat bor edi, -dedi kelinoyim, -gapirsammi, yo`qmi- deyayotgandek.
-Bemalol aytavering, -dedim oldimdagi qovurilgan tuxumdan olib.
-Diyorbekni bog`chaga olib borib kelasizmi degandim.
-Ha, albatta. . . Iye, bog`chasi qayerdaligini bilmaymanku?
-Tushuntirib qo`. . .
-Men ham boray, oyi, -kelinoyimni gapini bo`ldi Dilnoza.
-Ha mayli. Bahonada akangga shaharni ko`rsat.
Dilnoza menga qarab kulib qo`ydi. Men ham unga kulib qo`ydim.
Nonushta qilib bo`lgach, kiyimlarimni almashtirib chiqdim. Dilnoza ham kecha parkka kiyib borgan kiyimlarini kiyib chiqqan ekan. Diyorbekni ham kiyintirib qo`yishibdi.
Kelinoyim yo`lkiraga deb berayotgan pulini rad qilib, yo`lga chiqdim. Hozircha pulim bor. Bekatga chiqib, avtobus kuta boshladik.
-Kecha feysbukda yozmay qo`ydingiz? -dedi Dilnoza savol ohangi bilan.
-Uxlab qolibman, -dedi bahona to`qib.
-Oyimlarga kechasi internetga kirib o`tirishimni aytib qo`ymang a?
-Nega?
-Kechasi uxlamay internetda yurganimni bilishsa so`kish eshitaman-da.
-O`zi nima qilasan yarim kechgacha? -dedim, avtobus kelayotganini ko`rib, o`rnimdan turarkanman.
-Feysbukda o`rtoqlarim bilan gaplashaman.
-Faqat feysbukdami?
-Ha. Anchadan beri ko`rishmaganman-da.
-Qanchadan beri?
-Ikki haftadan beri.
Avtobus to`xtab, eshiklar ochildi. Biz uchalamiz avtobusga chiqib, oyna oldidagi bo`sh o`ringa o`tirdik. Avtobusda o`n daqiqacha yurib, keyin avtobusdan tushdik. Keyin yana ko`chalar bo`ylab ichkariga yurdik. Nihoyat, bog`chaga yetib, Diyorbekni tashlab chiqdik.
Nima qilib bo`lsa ham Dilnozaga yoqishga harakat qilardim, uni kuldirardim va hokazo.
-Endi qayoqqa boramiz? -so`radim undan.
-Shaharni aylanamiz.
U bilan bekatga qaytib, yana avtobus kutdik. Avtobus kelgach, yonma-yon o`tirdik. Avtobusda yana uch-to`rt qizlar bor bo`lib, hammasi kalta yubkada edi. Bunaqa narsalarni ko`rib o`rganmaganimdanmi, tez-tez qizlarning ochiq sonlariga qarab qo`yardim. Dilnoza buni sezdimi, -Ko`rib qolishsa baloga qolasiz- dedi.
-Nima?-dedim, tushunmagandek tutib.
-Qizlarni oyog`iga bunaqa qarayvermang, deyapman.
-Buyerda hamma qizlar shunaqa kiyinadimi?
-Ko`pchiligi. Qarab to`ymayapsizmi?
-A, yo`ge, shunchaki bunga o`rganmaganman.
-O`rganib ketasiz. Hadeb boshqa qizlarga qarayvermang.
Shunday qilib, ko`plab joylarni aylandik. Chiroyli binolar, joylar oldida rasmga tushardik. Shaharni aylanib, uyga qaytgunimizcha vaqt tushlikdan o`tib ketdi.
-Kech qolib ketdinglar? -dedi kelinoyim.
-Akamga shaharni ko`rsatdimda, -dedi Dilnoza.
-Tushlikka ovqat tayyorlab qo`ygandim, yeb olinglar. Men qo`shnilarnikiga chiqib kelaman.
-Nega?
-Pirojniy pishirishni o`rgatgandim, o`xshatolmayotgan ekan. Chiqib qarashib yuboraman.
Kelinoyim chiqib ketdi. Biz mexmonxonaga kirdik. Stol ustida dasturxonda ovqat tayyor ekan. Ovqatlanib bo`lganimizdan so`ng Dilnoza dasturxonni yig`ishtirdi. Men divanga yastanib, televizor kanallarini aylantira boshladim. Dilnoza qaytib kelib, yonimga o`tirdi. Keyin boshini quchog`imga qo`yib, uzayib yotib oldi. Uning boshi quchog`imdan joy olgach, asbobim uyg`onib, qattiqlasha boshladi. Dilnoza buni sezgandek boshini uyoq-buyoqqa chayqay boshladi. Men uning kalta yubkadan chiqib turgan oyoqlaridan ko`z uzolmasdim. Bu oyoqlar shu holatda shunchalik go`zal ediki, hayolan uning oyoqlarini quchoqlab, sonlaridan bo`salar olardim.
-Qayoqqa qarayapsiz? -dedi Dilnoza qiqirlab.
-A? -dedim hayolim bo`linib. -Men haligi. . .
-Ha? -dedi Dilnoza ayyorlik bilan.
-Haligi. . . Bahona topolmadim.
-Jinnivoy, -dedi Dilnoza qiqirlab kulib yuborgach.
-E-e-e, -dedim o`rnimdan turib, -Kompyuter yoqaman yaxshisi.
Yangi xonamga kirib, kompyuterni yoqdim. Bekorchilikdan GTA o`ynab vaqt o`tkazdim. Birozdan so`ng telefonimga sms keldi:
`Kiyimingizni almashtirmadingizmi?`
Feysbuk orqali telefon raqamimga kelgan smsga javob yozdim:
`Yo`q, nima edi?`
`Ovora bo`lmang demoqchi edim`
`Nega?`
`Birozdan keyin yana bog`chaga boramiz, ukamni olib kelishga`
Shu payt eshik ochilib, Dilnoza kirib keldi. U ham hali kiyimini almashtirmagandi.
-Nima qilyapsiz?
-Nima qilsam ekan deb o`tiribman, -dedim o`zimni siqilgandek tutib.
-Boshingiz og`rimayaptimi?
-Yo`q, nega so`rayapsan?
-Ko`rinishingizdan shunaqaga o`xshayapti-da.
-Kompyuteringda tuzukroq narsa yo`qku, buni nega ishlatarding?
-Referat yozgani. Bekorchilikda o`yin ham o`ynab o`tirardim.
-Tuzukroq o`yinlar ham yo`q.
Dilnoza yonimga yaqinlashdi, kompyuter stoli chetiga ikki qo`lini tirsagini tirab, do`nqayib kompyuterga termulardi. Uning bu turishi yana asbobimni uyg`otdi. Hayolan uning ortiga o`tib, kalta yubkasini ko`tarib, trusigini tushirib, u bilan jinsiy aloqaga kirishardim.
-Komyuterga qarab tur, hozir, -shunday deb o`rnimdan turib, Dilnozaning ortiga o`tdim. Sumkamdan bir nimani qidirayotgandek bo`lib, Dilnozaning oyoqlariga termulardim. Kalta yubkasi yana salgina ko`tarilsa, uning trusigi ko`rinardi. Uning jozibador sonlariga termularkanman, ularni quchoqlab olmaslikdan o`zimni zo`rg`a tiyib turardim.
Keyin kompyuter qarshisiga qaytib, Dilnoza bilan GTA o`ynay boshladik. O`yinni ham kulgiga aylantirib, uni rosa kuldirardim. Bir soatcha o`ynaganimizdan so`ng kelinoyim qo`shninikidan chiqdi.
-Sardorbek, sizni yana ovora qilaman.
-Bemalol, kelinoyi, -dedim o`rnimdan turishga chog`lanib.
-Yana bog`chaga borib kelasizmi degandim.
-Diyorbekni olib kelishgami?
-Ha.
Xullas, Dilnoza bilan yana yo`lga