rivoji qizib ketganidan shunchaki uygʻonib, barchasini unutib yuborgim kelmayapti. — Ichimdagi unga ochiq aytganimdan mamnun boʻldim yana. — Necha marta yotdinglar bugun?
— Taxmin qil-chi…
Oddiygina taxmin qilish oʻrniga qoʻlimni chotlarim orasidan oʻtkazib, uning asbobini ushladim. Uxlab yotibdi. Qiz bola ustiga chiqqani uchun turishi kerak-da charchamagan asbob.
— Manavini holatidan kamida 3-4 marta boʻlgan koʻrinadi.
— E’tirofing uchun rahmat, lekin faqat 2 marta boʻldi.
Voqeaga toʻliq qiziqib ketdim.
— Hammasi nimadan boshlandi oʻzi? — rostanam bu juda qiziqarli hikoya shekilli, deb oʻyladim men.
— Boya aytganingdek gʻalati syujet.
Unchalik e’tiborga loyiqmas. Qisqacha aytsam: uyinglarga bundan avvalgi 1-2 marta kelgan paytlarim Ra’no kenayi bilan suhbat asnosida jinnicha qochirimlarni qistirib oʻtardik. Chet elcha soʻzlar, sarkazmlar, balo-battar… — U aytayotgan voqea odatiy erotik hikoya ssenariysidek tuyulsa-da, men uchun oʻzgacha qiziq edi. Shohrux ingliz tilida oʻqiydi, oyim rus tilidan dars beradi. Ikkisining xorijiy soʻzlar bilan bir-biriga qochirimlar qilayotganini koʻz oldimga keltirib, iljayib qoʻydim.
— Qiziq… Soʻz oʻyinlaring qanday qilib reallik koʻchdi? —
— Oshxonada ovqat tayyorlayotganda, pichoqning oʻtmasligidan nolib qoldi kenayi. Qitmirligim tutib, “kuningiz shunga qoldimi?” deyishni oʻrniga “kunilingus shunga qoldimi?” deb kuldim.
— Voy jinni… — kulvordim Shohrux aytgan holatni tasavvur qilib. — Bezlarcha gapiribsiz-ku.
Shuni ayt. Oʻzimam biroz xijolat boʻldim judayam qoʻpollashgandek tuyulib. Lekin kenayi boʻsh kelmasdan, “Kunilingus qayda, bir oʻtkir pichoq ham topilmaydi bu uyda, oxiri tilimda charxlayman shekilli” deb javob qaytarib qoldi.
— Uxxx… mana buni javob desa boʻladi, oyimdan oʻrganishim kerak, — dedim kulib. — Bekorga oʻqituvchi emas-da, bir javobning oʻzida dadam xohlamay qoʻyganini qistirib ketibdi. — “Minetni ham” dedim ichimda va Shohruxning keyingi qochirimi ham minetga doir boʻlishini kutdim va aytganimdek boʻldi.
— “Minnyat’li kun boʻlarkan-da bugun amakimga” dedim kenayiga “minnat”ni “minet”ga oʻxshatgan talaffuz bilan. Ra’no kenayi ham darrov ilgʻab, “rostanam kuni’miz minnat’ga qolmasa boʻldi ishqilib” deb javob qaytardi. Menga har doim qiziq boʻlgan, kenayim amakimni minet qilib turadimi, yoʻqmi, — dedi Shohrux va bu savolning javobiga mening ham qiziqishim uygʻondi.

Chindanam badanni “yayratadigan” gaplar bo‘lgan ekan. Shohruxning aytishicha, dialogning davomi quyidagicha:

— Gapniyam olasiz-da, kenayi. Qarang! Bir savol bermoqchiman, qarshi boʻlmasangiz?
— Bemalol, Shohruxjon
— Sizga qaragan odamda shu qitmircha savol tugʻilishi tabiiy: amakimni “minnat” qilib turasizmi? Yoki sizlarda barchasi “beminnat”mi? — Shohrux oyimdan qogʻozga oʻrab, minet qilish-qilmasligi haqida soʻrabdi.
— Rosti uncha tushunmadim. Agar haligidaqa ma’noda soʻragan boʻlsangiz, bunga javob berishim noqulay. Ham er-xotinning toʻshakdagi siri-ku.
— Lekin gap orasida oʻsha sirlardan ayrimlarini qistirib oʻtdingiz. Menimcha, bu mavzuga befarq emassiz. Oʻzimga ham bu borada tajribali xonimlarning munosabati qiziq.
— Kim aytdi sizga meni tajribali deb, — kuladi oyim.
— Fahm-farosat va goʻzallikda oʻxshashi yoʻq sizdek ayolni tajribasiz deyish xato, kenayi.
— Bopladingiz-ku! Maqtov eshitish, albatta, juda yoqimli. Lekin bilasizmi, Shohrux, siz mening yangi kelinligimda endi yurishni boshlagan bolakay edingiz, hammasi kechagidek koʻz oʻngimda. Voyaga yetib, bu kabi mavzularga qiziqishni boshlashingiz tabiiy. Ammo meninv nigohimda siz hali ham oʻsha begʻubor bolakaysiz. Shu sababli bunaqa mavzuda savolingizga qanday javob berishni bilmayman. Oyingizga “bozordan uka olib kelib bering” deb yurgan paytlaringizni ham yaxshi eslayman. Shunday ekan, balogʻat yoshidagi Shohruxni tasavvur qilishim qiyin. Sizni yosh bola koʻrib, ortiqcha hazil-huzul va nozik narsalarni gaplashganim uchun aybga buyurmang.
— Ayb emas, aksincha, samimiy gapirishingiz meni xursand qildi. Rostanam esimni taniganimda siz yosh kelinchak edingiz. U paytlarda qanday uyimizga kelib qolganingizni tushunmasdim ham. “Katta boʻlsang, kimga uylanasan” deb soʻrashsa, hech baloni tushunmay, “Ra’no kenayimga” deganlarimni eslasam uyalib ketaman. — Shu onda ikkisi ham eski xotirani eslab kulib yuborishadi. — Juda mehribon va muloyimligingiz uchun ammalarimdan koʻra sizni koʻproq yaxshi koʻrardim.
— Ha-a, u paytlarda nozikkina, soddagina yosh qiz edim. Oradan qariyb 20 yil oʻtibdi. Siz ham katta boʻlib qoldingiz. Odamlar havas qiladigan, kuyov qilishni istaydigan aqlli, xushsurat yigit boʻlib ulgʻaydingiz. Men esa umrimning eng yoqimli davlarini, yoshligimni yashab boʻldim.

Shohruxning hikoya qilish qobiliyati kuchli edi va u menga suhbatni ajoyib tarzda tushuntirib berardi. Men esa maroq bilan tinglardim. Uning gaplarini hikoyamga koʻchirishga rosa qiynaldim ham. Orada oyogʻi ogʻrib ketdi deb oʻylab, tizzasidan turdim va yoniga oʻtirib oldim. U esa davom etdi:

— Men haqimdagi fikrlaringizdan xursandman. Lekin oʻzingiz haqingizda aytgan gaplaringizga qoʻshilmayman. Siz hali ham ancha yosh koʻrinasiz. Bu maqtov emas, rost gap.
— Qaydam, birovning xotini qiz koʻrinadi degani shu boʻlsa kerak-da, — deydi oyim jilmayib. — Lekin oʻzimga unchalik yuqori baho bermagan boʻlardim. Yosh oʻtib borishini kuzatib turish yoqimsiz. Menga qiziq tomoni, siz nimaga asoslanib meni yosh koʻrinadi deyapsiz?
— Oʻzingiz tengi ayollar bilan taqqoslab aytyapman-da.
— Ayollarni taqqoslashni ham boshlab yuboribdi-ku bolakay, — deb kuladi oyim. — Oʻziga qaramaydiganlari bilan solishtirgansiz-da meni. Xafa qildingiz, — yana kuladi.
— Yoʻq, oʻziga “chotkiy” qaraydiganlariga nisbatan aytyapman. Ayollarni farqiga borishni boshlaganimga ancha boʻldi.
— O-xo! Unda, ayting-chi, men qanday ayolman?
— Suhbatimiz ancha samimiy chiqayotganidan xursandman. Ochiq-oydin gapiraversam boʻladimi, sizga noqulay emasmi?
— Agar men haqimda samimiy fikr bildirsangiz, mayli. Yasama gap-soʻzlardan koʻra shunisi yaxshiroq.
— Ochiq aytadigan boʻlsam: siz oʻzini hurmat qilgan yigitning orzusidagi birinchi ayolsiz. — Shu gapdan keyin oyim unga qayrilib, nazar tashladi. Shohrux bir lahzaga roʻy-rost gapirganidan oʻngaysizlandi. Lekin vaziyat unchalik qoʻrqinchli boʻlib chiqmadi.
— Qaysi ma’noda birinchi ayol? Birinchi partnyormi? — qiziqsinib soʻraydi oyim.
— Ha, ha, voyaga yetgan, lekin hali yotib koʻrmagan har qanaqa yigit, hayotidagi birinchi partnyor sizdek boʻlishini istaydi.
— Shuncha yosh qizlar turganda-ya? Nega?
— Sabablari koʻp. Koʻpincha birinchi aloqada bokir yigitlar dominant boʻlolmaydi. Lekin dominantlikni yosh qizlarga topshirib qoʻyishni ham istashmaydi. Shuning uchun ular oʻzlaridan qariyb ikki baravar yoshi katta kenayilarni xohlashadi birinchi marta uchun. Ba’zida doimiysi uchun ham. Siz, ayniqsa, nafaqat birinchi, balki doimiy aloqa uchun ham qiziqarli, tajribali va juda goʻzal, kinolardagi qomatga ega partnyorsiz.
— Qiziq! Meni maqtashda biroz oshirib yubordingiz shekilli-yu, lekin