Albatta yoqadi. Ertaga uni qo`liga taqaman, so`ng bir umurga yorim bo`ladi. Ha hammani menga havasi keladi. Chunki bo`lg`usi yorim hammadan go`zal, hammadan latofatli... -u esa jim qotib turardi, - Voy nega turibsan bo`laqo tez-tez... Ertaga Ozodani yoniga shu ahvolda boromiman-u... -dedim. Birdan Zarinani nafas olishi tezlashib ketdi. G`azablanganidan qoshlari tutashdi. Atayin unga parvo qilmaganday, Ozodani maqtashda davom etdi. - Ozoda chindan ham juda go`zal. To`g`rimi Zarina? Zarina qo`lidagi ustarani tig`ini, qaychiga ikki, uch bor ishqaladi va birdan sochimdan changallab ushladi. Tig`i o`tmaslashgan ustarani, bosib yuzimga ishqadi. Uni ko`zgu orqali kuzatib turgandim. Ko`zlari yoshga to`lgan, lablari pildirardi. Shuni uchun soqolimni qirish o`rniga yulib olayotgan, o`tmaslashgan tig` og`rig`iga ham g`ing demadim... Zarina ikki, uch bor ustara tortgach, uni polga uloqtirdiyu ingroq ovozdan yiglab eshikka otildi. Darvoza hatlab o`tgani hamoni tutib oldim. Tutdimu, qattiq bag`rimga bosdim... Avvaliga quchog`imdan chiqishga urundi, qo`yib yubormaganimdan keyin tinchib qoldi. Hiq-hiq yig`lardi. - Afsus... Afsus... Yodim muattar iforli gul bo`laturib, uzoqdan qizarib ko`ringan gulga maftun bo`libman... -asta quchog`imdan bo`shatdim. Burniga ohista barmog`imni teqqazdim. - Zarina seni sevaman... - ko`rsatkich barmog`imni labimga qo`ydim. - Tishshsh... Sevishimni senga aytmiman! -dedim kulib. U ham yig`lab, ham kulib yuzini kaftlari bilan berkitti. Bir tizzamni sal bukub unga uzukni tutdi. - Menga turmurmushga chiq zahar... - Jaska-maska... - Uyalma jonim, hechkim yo`qku! - Tishshsh... - yuzini yashirdi va jilmayib qo`lini uzatdi, - Ho`p... Uzukni ohista barmog`iga soldim va barmog`idan ohista o`pdim. - Qalay zaharcham ramantika o`xshadimi? - Himmm... -yuzimni qoplagan ko`pikni, barmog`i bilan sidirarkan, o`zicha kuldi. - Qoyillatdiz bunaqasi tarxda bo`magan, bo`lmasaham kerak... - O`zimni zaharcham... Asta quchoqladim. Yuzimdagh kupichni uning yuziga ham yuqtirdim. Quchog`imda hayajondan titrab turarkan, pas ovozda shivirladi: - Jasur aka, zaharmasmanu! - Bilaman sen meni QIRMIZI OLMAMSAN... - uyatdan qizab turgan yuzidan ohista o`pdim. - Qirmizi Olman... Uyalib o`zini nariga tortdi. Sharta bilagidan tutdim. - Ha aytgandek Zarina kelishvolaylik! - Nimani? - Menga tegvoganingdan keyin! - Nimaaa? - Uzur senga uylanvoganimdan key! -qoshimdagi shiramni ko`rsatdim. - Avvalgidek tosh bilan urmaysanmi? - Eee boring... Yugurib ichkariga kirib ketdi. - Hoy esar, sartaroshxonani yopmadin-ku? Gapimni eshitmadi. Eshtmasdi ham, u ham huddi mandek muhabbat sharobidan sarhush edi... Ey o`zimni QIRMIZI OLMAM, uy doyim yonimda bo`lgan ekan, men esa uni boshqa shohdan izlabman... TAMOM...