Ha kollejda birinchi kurs vaqtlarim edi, oqiwdan song uyali aloqalarni sozlaw waxobchasida iwlardim. kunlarning birida iwhonamga bir chiroyli qiz keldi. Men unga telefoni uzogi 2kunda sozlaniwini, 2kundan song habar oliwni, agar hohlasa nomerini qoldirib ketiwini aytdim. U bolsa 2kundan song habar oliwini, nomerini bera olmasligini aytdi va tawqarida yomgir yogayotgani sababli biroz sekinlawiwini ishhonam ewigi oldidan kuzatib turdida, soyabonini ewik yonidagi javonning bir cetiga qoydu. Bu orada men sigaret yoqiwga ulgurib chakiw u-n ewik tomonga yani u qizni yoniga kelib ulgurgandim. Bahor havosi, soyabon ostidan shamol aralaw uni yuziga sachragan yomgir tomchilari uni yuzi va jingalak nafis sochlarini tark etib ulgurmagandi. Huddi u meni maftun etgani kabi yomgir tomchilarini ham sehrlab olgandek tuyulardi nazarimda. U wunchalar begubor ediki. Hatto ustida bejirimgina turgan maktab formasi ham uni chiroyiga chiroy qowar, yomgirda hol boliwga ulgurgan bu oq kofta va kalta qora yupkachasiga yopiwib uni tark etgisi kelmayotgan tana chiroyi oldida har qanday inson lol va ojiz qolar edi, men bolsam bunday chiroy oldida ojiz qolgancha tez tez sigaret tortar edim va unga bowdan oyoq termulib qarar edim. Uning hol koftaga burkanib olgan mammachasiyu, lola yaprogiga qongan wudring misoli uning sonlaridan sizib oqayotgan yomgir tomchulari bir tomondan hirsimi uygotsa yana bir tomondan yuragim qol teqqizma wunday sanat asarini buzib qoyma der edi(davomi bor)