HEKAYE.RU |
book
Hirsning qaytishi 3-qism (yolgʻiz ayol nomidan)
Maftuna juda yopiq kiyidi. Lifchik, ustidan mayka, koylak, egniga kofta tahlab oldi. Ko'tiga esa, tursik, shton va uzun yupka kiydi. Maftuna, Abdullaga man bilan, bolgan voqeani, yalang'och yotkanimni hechkimga aytmasligini, evaziga kino, parklrga olib borishini, istagan narsasini harid qilishini aytdi. Bolani ko'ndirish oson, uydagilariga qong'iroq qilib, havotir olishmsligini, Opasi bilan ajoyib vaqt o'tkazishyotkanini aytdi. Kech bo'lib qoldi. Uhlaydigan payt bo'ldi. Bu safar, kechagi holat takrorlanmasligi uchun, Maftuna hamma joylari yopiq berk, pijama kiydi. Abdulla esa, yana 1 ta tursikda, Maftuna Abuga ham pijama kiyishini aytdi. Abu bo'lsa injig'lik bilan, isib ketishini baxona qildi. Bolaga karavatga, o'zi yerda uxlashini aytdi. Bola esa, bugun ham o'yinlarini davom ettirishni hohlar, Maftuna kechagi tungi koylagini kiyishini va birga uxlahini istardi. Ular yotishgach, yarim soatlardan keyin, Maftun opa deb, chaqira boshladi. Abudan Maftun havotirlanib, bolani oldiga kelib, holini soradi. Abu qorqyatkanini va Maftuna kenayijonisi oldida uxlashini iltimos qildi. Opa No iloj, rozi boldi. Oradan 2 soatlar o'tib, Abdulla dadil, tursigini yechib, amallab, kuch toplab, Maftunani tolachadan kelgan, ammo semiz bo'lman, ko'tidan, pijamani Maftunani sonigacha churdi. Qollariga tuflab, tuflab, chochog'iga surtdi. Maftunani tursigini o'ng oyoq tarfidan, chekga surib, amiga tuflab, yalashga tushdi. Maftuna, Abdullani o'ynatib, rossa charchagan, qattiq uyquda amida bolyatkan ishlarni sezmasdi. 5 daqcha yalab, hollanganidan so'ng, amdagi shilimshiq, solak va soklarni olib, chukiga surtdi va juda sekinlik ila amga suqa boshladi. 1- marta am sikishi. Maftuna katta xotin, Abu kichik bolakay, chuki ham kichik, ham, tezda kirib chiqmas, torroq teshik edi. Sababi, anchadan beri bu teshik, mehmon kutmas, mehmonga zor, bo'lib ketkandi. Abdulla tas'virlab bo'lmas lazzatlar his etar, tezlashgandan tezlashardi. Natijada, Maftuna lokillab, terbanib, siltanar, bundan uyqusi zayflashardi. Abu bolsa, Kelnayisi, opasi, uyg'onishiga shay, gaplarni ham tayyorlab, qoygandi. Maftuna opa asta ko'zini ochib, nimalar bolayotkanini tushuna boshladi. Endi, Maftuna hayratdan, o'ziga kelib, gapiraman deganda, Abu: -Maftuna kenayi toyyapsizmi, dedi. Maftuna chummagan oxangda: -Nimani..a.. To'yyapman ??? deb, ham ajablanib, ham uyalib, ham jahli chiqb, so'radi. -O'ziz aykandiz-ku, o'g'il bola, shunchaki, yotmaydi. Ayolni yechintirdimi, to'ydirib, hamma og'izchasiga boqib, keyin uhlaydi. Ko'rsatgan og'zizga asbobni solyapman, mazza ekan. Sizziyam uyg'atvordim-a, uhlayvering, faqat, tursigiz va shtoniz halaqt bervotti. Yechib turiylik deb, amidan chukini chiqarib, tursik va pijamasini yechib, bitta baqvvat sonini, yelkasiga tashlab, am sikishni davom ettirardi. Maftuna shokda, uni har xil hissiyotlar qiynar, aybdorlik, uyat, sharmandalik, havotir. Eng katta hissiyot bu albatta, ancha yilgi, ham orzu, ham armon, humor dardi. Bu hissiyot unga uncha sezilmagan va u darajada qiynamagan bo'lsada, ammo, bu hissiyotlar go'yo qulf ortidagi tuyg'ular ular namoyon bo'lishi uchun faqat, bu qulfni ochadigan kalit kerak edi. Bu kalt nixoyat kirdi. Maftun shunchaki bu sexirli, aloqaga qarshilik qilmay, o'zini butkul, Abdullajonni ixtiyoriga topshirgan, yo'qotilgan narsani o'ylayverib, siqilgandan ko'ra, hozir bolyatkan ishga ko'maklashmasa ham, halaqt bermaslikga qaror qildi. Abdulla bolsa, ming qatiy gapirgani bilan, ichida havotir bor edi. Ammo Maftuna uyg'onib qashilik korsatmgach, qorquv butunlay yoqoldi. Abdulla atayin, hali toymadingizmi deb so'radi. Maftuna jilmayib, yoq hali ovqat tashlamading-ku, faqat chaynayapsan halos dedi. Bu gapdan dadillashib, Abdulla xona chirog'ini yoqib, keldi. Butkul, Madinani yechintirib, sikishda davom etar, 30 daqlardan so'ng, Maftunni og'ziga sikmoqchi bolib: -Og'zizga ham tiqib koray, belingizdagi o'g'zingiz manimcha toydi, dedi. -Maftuna kulib, mayli dedi. Lekin hali Maftuna opa umuman og'ziga olmagan edi. U asta lablarini chochchaytirib, og'ziga olar, Abdulla bu kayfdan, hushini yoqotishga ozgina qolar, ko'z oldi qorong'ulasha boshladi. Maftuna buni sezib, Abuni karavatga yotqizib, o'zi, Abuni yuziga to'nqayib ko't va amlarini ko'rstib, burniga tegar, tegmas masofada tutar, maqsad, Abu 2 ta teshigimdan 1 yalasin derdi va shunday ham boldi. Abu klintorni yalab, tillarini tiqib, chuqur-chuqur so'rardi. Maftuna ham, bulbulni tinch qoymasdi. 10 daqdan so'ng, Maftun bolani yuziga amidan fantann bolib, so'klar oqa boshladi. Abu ham huddi Narkomandek bu tamni sevib qolgan, yerdan chiqgan buloqni simiryitkandek, amga o'zini tutar, og'zini chekkalaridan oqib, bolani kokragiga, Maftun kenayini spermalari tokilardi. Ammo negadir, Bola boshanmasdi. Maftun ko'tini ko'rsatib buni ham to'ydir dedi. Nixoyat yana 20 daq kotga sikach, dumbalariga bo'shndi. Maftuna darrov spermalarni kafti bilan artib qaraganida, rangsiz, hidsiz suyuqliklar edi. Albatta 12 yoshli bolaku axir. Nixoyat 12 yillik hijrondan so'ng, Maftuna yana qotaq taftini totdi. Bu rosmana yetuk qotaq bo'lmasa ham, Abuni bulbuli unga yana yashash kuchini inom etkandek bo'ldi. Ertasi kuni tongda eshik jiringladi. Abuni adasi keldi. Maftun uni ko'rishi bilan afsuslanib, homush tortdi. -Maftunaxon, rahmat sizga, charchatib qo'ymadimi bolam, sho'xlillar qilmadimi, deb hol ahvol so'rab surishtira boshladi. Maftuna opa uni rossa maqtadi. Onasi ancha yaxshi bo'lib qolgan, uni palataga olishgan, onasini ko'rgani olib borishi kerak ekan. Maftuna Abu uchun hursand bo'ldi. Abdulla kenayisi bilan bo'lgan, ehtirosli kechadan so'ng qotib uhlar edi. Maftuna kichik shag'zodasi yalang'och, yotkani, adasini spalnisiga kirishiga yo'l qo'ymasligi, spalni kelin va kiyovning so'klariga burkanib, sperma hidi bo'lib yotkanini, o'zi ham qo'ng'iroq chalinganda, uyqisirab, eniga faqat, emchagini tugmachasi yechilib ketaveradigan, butun tanasi huddi hech vaqo kiymagandek ko'rinib turadigon tungi koylagini kiyganini sezib, Abuni dadasidan rossa uyaldi. Maftuna eshikni huddi qip yalang'och ochgandi, go'yo. Abuni Dadasi Maruf aka ham, Maftunadek, farishtani ko'rib, ehtiroslari jumbushga keldib, qotog'i turib ketdi. Hotini ham og'ir betob bo'lganidan, 1-2 haftadan beri, am sikmagan edi. Ammo ichida bir kun, nima qilib bo'lsa ham, Maftunani qoqaman deb, qalbiga tugib qo'ydi. Lekin hozir, iloji boricha, Maftunani badaniga qaramslikga urinardi. Maftuna ham buni sezib, sir boy bermasdan, huddi notog'ri ish qilmagandek hotirjam, Abuni dadasiga: - siz kutib turing, man Abdullajonni uyg'otay deb, kirib ketdi. Abdullani shosha pisha uyg'otib, tur tez kiyin. Otang keldi, onangni ko'rgani borarkansilar. Faqat mani og'izlarimni boqqaningni hechkimga aytmaysana dedi. Abu bolsa, albatta deb, javob qaytardi. So'ng Abdulla dadasi bilan ketdi. Maftuna opa bo'lsa, emchaklarini uqalagancha, yosh erini bolgan lahzalarni, hotirasida aylantirardi. Abdullani dadasi Maruf Maftunani sikish uchun hamma narsaga tayyor bo'la boshladi. Ichida buni qanday qilishni o'ylab borar, hatto uni baqirtirib, zorlashga ham tayyor edi. Maftunda eshikni deyarli yalang'och ochib, Maruf akani aqildan ozdirib qo'ydi. Maftunani kotta va tarang emchaklari, baqquvat bir tekkis sonlari, undan ham yuqotiroqda esa, bitta ham tuk yo'q, selka kabi amini ko'rib qolgandi. Davomi borr....